در ۱۹ نوامبر سال ۲۰۰۱، این روز به نام روز جهانی توالت نام‌گذاری شد. این ابتکار توسط یک کارآفرین اجتماعی موفق به نام آقای جک سیم اهل کشور سنگاپور ثبت شده‌است.
هر شخص به طور متوسط ۲۲۰۰ بار در سال از توالت استفاده می‌کند که تقریبا برابر با متوسط روزانه ۶ مرتبه است. ساخت و ساز بنای توالت‌ها نیزحدود ۷% از هزینه‌های کلی ساخت و ساز‌ها را شامل می‌شود و البته صنعت نگهداری از آنها از این هم بزرگتر است. از سوی دیگر، ۲ میلیارد و شصت میلیون نفر به این امکانات اولیه بهداشتی دسترسی ندارند و سالانه یک و نیم میلیون کودک به همین دلیل جان خود را از دست می‌دهند.
آقای جک سیم در دهه ۵۰ میلادی در یک محله فقیرنشین سنگاپور رشد یافت. وی هیچ نوع مدرک دانشگاهی نداشت اما این امر مانع موفقیت وی در تاسیس ۱۶ کسب و کار سود‌ده از سن ۲۴ تا ۴۰ سالگی نشد. پس از مدتی، تمرکز زیاد بر سوددهی مالی برای وی بی‌معنا شد و تصمیم گرفت که تجارت را به قصد ورود به کارهای عام‌المنفعه ترک کند. در نتیجه وی در سال ۱۹۹۸، انجمن دستشویی‌های سنگاپور (RAS) را تاسیس نمود. آقای سیم با آروزی مرتبط کردن انجمن‌های مشابه در اقصی نقاط جهان، در سال ۲۰۰۱ توانست سازمان جهانی توالت را به ثبت برساند و در سال ۲۰۰۴ کالج جهانی توالت نیز توسط وی افتتاح شد. سازمان جهانی توالت (WTO)، یک سازمان غیرانتفاعی جهانی است که شرایط توالت و بهداشت را در سرتاسر جهان ارتقاء می‌دهد. این سازمان بیشترین توجه خود را در جلب منابع برای بالا بردن شرایط بهداشتی توالت‌ها متمرکز می‌کند. سازمان جهانی توالت، ۱۵ عضو دارد و به همراه ۱۵۱ سازمان از ۵۳ کشور جهان در جهت از بین بردن تابوی پرداختن بر موضوع توالت و فراهم آوردن شرایط بهداشتی برای آن کار می‌کند. این سازمان غیرانتفاعی همچنین سازمان‌دهنده نشست‌ها، نمایشگاه‌ها و کنفرانس‌های بین المللی در رابطه با بهداشت و قابل دسترس‌سازی توالت است.
آقای سیم در این خصوص می‌گوید که قصد او تغییر الگوی رفتاری مردم در خصوص اهمیت دادن به موضوع توالت است. او می‌گوید:
در کشوری مثل هند همه از داشتن موبایل احساس غرور می‌کنند و ترس این را دارند که با نداشتن آن، از جامعه کنار گذاشته شوند؛ من می‌خواهم همه این حس را نسبت به برخورداری از توالت بهداشتی داشته باشند!… نباید به حفظ بهداشت توالت‌ها به عنوان شغلی سطح پایین نگاه کرد. باید شرایط کار در این صنعت اینقدر خوب باشد که مردم مایل به کار در این حوزه باشند.
کالج جهانی توالت (WTC) که به عنوان یک نهاد کارآفرینی اجتماعی کار خود را شروع کرد در سال ۲۰۰۵ به عنوان یک سازمان مجزاء تاسیس شده است. این کالج برآموزش کاربرد و انتشار بهترین رویه‌ها و استانداردها در طراحی، پاکیزگی و تکنولوژی‌های بهداشتی تکیه دارد. اصل پایه‌ای برای این کالج این است که صنعت بهداشت و توالت را حرفه‌ای نماید و اطمینان حاصل کند که پاکیزگی، نگهداری و طراحی توالت‌ها با توجه لازم و به شکل درست انجام می‌شوند. کالج جهانی توالت مدعی است که اولین و تنها موسسه در زمینه رسیدگی به نیازهای توالت‌های شهری و روستایی به شیوه‌ای جامع است.
این دانشکده با دانشگاه پلی تکنیک سنگاپور همکاری و روابط بسیارنزدیکی دارد. این دو موسسه آموزشی در سال ۲۰۰۵ توافقنامه‌ای را به امضاء رساندند که بر اساس آن کالج جهانی توالت برای آموزش مقامات دولتی محلی و بین‌المللی، آژانس‌های خصوصی، کارآفرینان و کارشناسان بهداشتی از برخی آموزش‌های مرتبط دانشگاه پلی تکنیک سنگاپور بهره می‌برد. برخی برنامه‌هایی که کالج ارائه می‌دهد از این قرارند:
– دوره بهداشت در بحران و شرایط اضطراری
– دوره طراحی توالت
– دوره بهداشت مدرسه و آموزش بهداشت
– دوره بهداشت پایدار
آقای سیم همچنین مدل حق امتیاز مغازه بهداشت «SaniShop» را توسعه داده است که به افراد بی‌بضاعت آموزش می‌دهد که چطور سرویس‌های بهداشتی کوچک و ارزان تولید کنند و به فروش برسانند. این سرویس‌های بهداشتی قیمتی زیر ۴۰ دلار دارند و برای پاسخگویی به نیازهای یک خانواده کافی هستند.
آقای سیم برای این طرح جوایز بین‌المللی معتبری از جمله جایزه هیات توسعه اقتصادی سنگاپور را دریافت کرده است. در سال ۲۰۰۴ وی موفق به دریافت جایزه طرح سبز توسط آژانس ملی محیط زیست سنگاپور شد و مجله تایم نیز در سال ۲۰۰۸ وی را به عنوان قهرمان محیط زیست معرفی کرد.
سازمان جهانی توالت هر ساله در روز ۱۹ نوامبر نشست سالانه خود را حول محور موضوع بهداشت و قابل دسترس بودن توالت برگزار می‌کند که در نوع خود بی‌نظیر است و می‌کوشد تا با مبارزه با تابوی صحبت و کار در زمینه توالت، به بهداشت جهانی یاری رساند و در همین مسیر به اشتغال‌زایی هم کمک شایانی کرده است.